İşitme kaybı, demans gelişimi için önemli bir risk faktörüdür. Azalan işitme, beyin kaynaklarının işitsel bilgiyi işlemeye daha fazla odaklanmasına neden olur; bu durum bilişsel rezervin tükenmesine ve hafıza, dikkat gibi işlevlerde gerilemeye yol açabilir. Aynı zamanda sosyal izolasyon ve depresyon riskini artırarak zihinsel aktivitenin azalmasına, dolayısıyla bilişsel gerilemenin hızlanmasına katkıda bulunur.
Erken tanı ve müdahale, hem işitme kaybının hem de demansın ilerlemesini yavaşlatmada etkilidir. İşitme cihazı kullanımı, işitsel uyarımı koruyarak beyin plastisitesini destekler ve sosyal etkileşimi sürdürmeyi sağlar. Düzenli odyolojik değerlendirmeler ve bireye özel rehabilitasyon programları, işitme kaybına bağlı bilişsel yükü azaltır; böylece yaşam kalitesi ve zihinsel fonksiyonlar korunur.