Çocuklarda işitme kaybının en yaygın nedeni doğumsal faktörlerdir. Genetik yatkınlık, iç kulaktaki tüy hücrelerinin veya işitsel sinir yapılarının gelişimsel bozukluklarına yol açabilir; anne karnında geçirilen enfeksiyonlar (kızamıkçık, sitomegalovirüs vb.) ve prematüre doğum da iç kulak yapısında hasar riski taşır. Doğuştan işitme kaybı vakalarının yaklaşık yarısının kalıtsal etkenlere bağlı olduğu bilinmektedir.
Edinsel nedenler arasında ise tekrarlayan orta kulak enfeksiyonları (otitis media), kronik seröz otitis ve kronik kulak iltihabı ön plandadır. Uzun süreli sıvı birikimi ve basınç değişimleri, özellikle okul öncesi dönemde, ses iletimini bozarak iletim tipi işitme kaybına neden olabilir. Ayrıca, ototoksik ilaç kullanımı (aminoglikozid grubu antibiyotikler, kemoterapi ajanları) ve kafa travmaları iç kulağın işlevini doğrudan etkileyerek sensörinöral kayıplara yol açabilir. Gürültülü ortamlara erken yaşta maruziyet, kulaklıkla yüksek sesle müzik dinleme alışkanlıkları veya ani yüksek ses patlamaları da tüy hücrelerinde geri dönüşümsüz hasara sebep olabilir. Erken tanı için düzenli işitme taramaları ve risk faktörlerinin bilinçli yönetimi önem taşır.